هدف از این پژوهش بررسی روابط بین لنگرهای مسیر شغلی با عملکرد و تحلیل مسیر این روابط در بین مدیران مدارس شهر سنندج در سال تحصیلی 92-91 بوده است. این پژوهش به روش همبستگی انجام گرفته است. جامعه آماری عبارت بود از کلیه مدیران مدارس ابتدایی، راهنمایی و متوسطه شهر سنندج. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شد و تعداد 133 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد لنگرهای مسیر شغلی شاین و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد مدیران بود. پایایی این پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرانباخ به ترتیب 0.82 و 0.91 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amos، از روش همبستگی پیرسون جهت بررسی رابطه بین لنگرهای مسیر شغلی و عملکرد مدیران و از تحلیل مسیر برای تعیین اثرات مستقیم و غیرمستقیم لنگرها بر روی عملکرد مدیران استفاده شد. نتایج نشان داد که روابط معنی دار ضعیف و متوسطی میان لنگرهای فنی- کارکردی، شایستگی مدیریتی، امنیت- ثبات، استقلال- خودمختاری، خلاقیت کارآفرینی و چالش های محض با عملکرد مدیران وجود دارد. همچنین لنگرهای استقلال- خودمختاری (b=0.98)، خلاقیت کارآفرینی (b=0.68) و امنیت- ثبات (b=0.40) تاثیر مستقیمی بر روی عملکرد مدیران مدارس دارند.

سازمان ها برای رسیدن به توسعه و موفقیت در محیط پر از تغییر و دانشی کنونی، نیازمند اتخاذ تصمیماتی برای حفظ، ارتقاء نیروهای با ارزش و استفاده مؤثر از ظرفیت­ های انسانی می باشند. یکی از مهمترین اقداماتی که می توان در این زمینه انجام داد، توجه به لنگر های شغلی و طرح ریزی و اجرای راهبردهای بهره مندی از آن در جهت اهداف فردی و سازمانی می باشد. هدف اصلی این تحقیق؛ کشف و اعتبار سنجی مؤلفه های راهبردهای لنگر های مسیر ترقی کارکنان شاغل در اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران می باشد. جامعه آماری پژوهش را برای کشف عوامل زیربنایی، 15 نفر از خبرگان سازمانی که به صورت هدفمند برای اجرای روش دلفی انتخاب شده بودند، تشکیل دادند و برای اعتباریابی و روایی یابی نیز کلیه کارکنان این اداره کل به تعداد 900 نفر جامعه آماری را تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 270 نفر به عنوان نمونه و به روش تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. همگونی درونی اعتبار گویه و شاخص اعتبار ترکیبی، به منظور اعتباریابی و روایی سازه(شاخص میانگین واریانس برآورده شده و شاخص فورنل لارکر) و همچنین روایی محتوا برای روایی یابی استفاده شد. به منظور تشخیص عوامل زیر بنایی و عامل های سازه راهبردهای لنگر شغلی از روش دلفی استفاده شد و برای اعتبار سنجی نیز روش تحلیل عاملی تأییدی به کار برده شد. یافته های تحقیق نشان داد که راهبردهای لنگر های شغلی کارکنان در این اداره کل شامل: راهبردهای توسعه فردی(توانمند سازی روانشناختی، مدیریت استعداد و جانشین پروری) و راهبردهای توسعه سازمانی (بهبود نظام ارتقاء و انتصاب و بهبود نظام ارزیابی عملکرد) میباشند.

زمینه و هدف لنگرهای شغلی به عنوان یکی از راهبردهای توسعه منابع انسانی مورد توجه قرار گرفته است. مدیران منابع انسانی دریافته اند که طرح ریزی و سازمان دهی مسیرهای شغلی و جریان پیشرفت برای نیروی انسانی به منظور حفظ و نگهداشت آن ها ضروری است و می توان دستاوردهای مطلوبی برای سازمان به دنبال داشته باشد. هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر لنگرهای شغلی بر پیامدهای فردی شامل: بالندگی فردی و پایداری منابع انسانی و همچنین پیامدهای سازمانی از جمله تمدن سازمانی و امیدواری سازمانی است. روش شناسی پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران به تعداد 900 نفر تشکیل دادند که 270 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی آن به روش محتوایی و صوری و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ تایید شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از مدل معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) بهره گرفته شده است. یافته ها لنگرهای شغلی تاثیر مثبت و معناداری بر پیامدهای فردی دارند. همچنین تاثیر لنگرهای شغلی بر برخی از پیامدهای سازمانی نیز تایید شد که در این رابطه تاثیر لنگرهای شایستگی های فنی و کارکردی، استقلال کاری و چالش محض بر تمدن سازمانی و همچنین تاثیر لنگر استقلال کاری بر امیدواری سازمانی تایید نشد. نتیجه گیری شناسایی الگوهای شغلی افراد کلیدی و تدوین مسیر شغلی آن ها بر این اساس می تواند هم به توسعه فردی آن ها کمک کند و هم بهره وری سازمانی را بهبود بخشد.

زمینه و هدف پرستاران بزرگترین گروه ارایه کننده خدمات مراقبتی در نظام سلامت هستند که با ارایه مراقبت های بهداشتی-درمانی، نقش کلیدی و مهمی در سلامت جامعه به عهده دارند. ازاینرو نگهداشت و توسعه این گروه از رسالت های جدایی ناپذیر مدیریت منابع انسانی در نظام سلامت به شمار می رود. با توجه به اینکه یکی از ابزارهای توسعه مسیر شغلی، تعیین لنگر های شغلی است؛ این پژوهش با هدف شناسایی لنگر های شغلی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شیراز به منظور توسعه مسیر شغلی آن ها در سال 1399 انجام شد. روش پژوهش این پژوهش مقطعی بر روی 268 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان ها و مراکز آموزشی درمانی زیرمجموعه دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد شاین جمع آوری و با آزمون های تی مستقل و آنووا در نرم افزار SPSS 23 تحلیل شدند. یافته ها از بین لنگر های شغلی، خدمت رسانی و ایثار (1/72 ±,24/74) بیشترین و شایستگی مدیریتی (2/32 ±,16/35) کمترین میانگین نمره را داشتند. همچنین در زنان میانگین خلاقیت و کارآفرینی به طور معنی داری بیشتر از مردان بود (0/04 = p)؛ و در مردان میانگین چالش های محض به طور معنی داری بیشتر از زنان بود (0/04 = p). به علاوه افراد دارای تحصیلات کارشناسی نسبت به افراد دارای مدرک کاردانی، تمایل بیشتری به شایستگی فنی-کارکردی نشان داده اند (0/02 =p)؛ و پرستاران کارشناس بالینی تمایل بیشتری به مدیر شدن داشتند (0/04 = p). پرستاران شرکتی نیز تمایل بیشتری به سبک زندگی داشتند (0/04 = p). نتیجه گیری در لنگر خدمت رسانی و ایثار که بالاترین میانگین نمره را در پرستاران موردمطالعه داشت، فرد با دنبال کردن آرمانی مقدس و نیز رفع نیازهای دیگران برانگیخته می شود. درحالیکه شایستگی های مدیریتی اولویت پرستاران موردمطالعه نبود. ازاینرو فرصت رشد و ارتقا در حوزه پرستاری صرفا رسیدن به جایگاه مدیریتی نیست. بنابراین پیشنهاد می شود مدیریت منابع انسانی دانشگاه، مسیر شغلی افراد را بر اساس لنگر ها و علایق خاص آن ها تعریف نماید تا افراد را از نظر ذهنی و به لحاظ بهداشت روانی، برای ایجاد یک جو مساعد و عملکرد بهتر آماده سازد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری و لنگرهای مسیر شغلی با منظرهای عملکرد سازمانی اعضای هیات علمی دانشگاه های اردبیل، ارومیه و تبریز انجام شده است. با استفاده از روش تحقیق توصیفی- همبستگی 167 عضو هیات علمی با توجه به دانشگاه و دانشکده محل خدمت به صورت طبقه ای متناسب با حجم به طور تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه محقق ساخته کیفیت زندگی کاری بر پایه مدل ریچارد والتون و منظرهای عملکرد سازمانی بر پایه مدل کاپلان و نورتون و یک پرسشنامه استاندارد لنگرهای مسیر شغلی بر پایه مدل ادگار شاین استفاده شد. داده های تحقیق پس از جمع آوری بر اساس فرضیه های پژوهش و با استفاده از روش مانوا تحلیل شدند. نتایج به دست آمده گویای آن است که: 1- بین محیط کار ایمن و بهداشتی و تامین فرصت رشد و امنیت مداوم با کل منظرهای عملکرد سازمانی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (P<0.05). 2- بین هر یک از منظرهای عملکرد سازمانی با کل مولفه های کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (P<0.02). 3- بین شایستگی فنی- کارکردی و شایستگی مدیریت عمومی و کل منظرهای عملکرد سازمانی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (P<0.05). 4- بین هر یک از منظرهای عملکرد سازمانی و کل لنگرهای مسیر شغلی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (P<0.01). در نهایت پیشنهاداتی متناسب با یافته های تحقیق ارائه شده است.

زمینه و هدف لنگرهای مسیر ترقی، عوامل الهام بخش کاری و علت وجودی یک حس قوی است که موجب می شود تا شغل؛ آرامش بخش، جالب و مهیج باشد. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی فرایندی لنگرهای شغلی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران است. روش شناسی این پژوهش کیفی بوده که برای گردآوری داده ها از نمونه گیری هدفمند و مصاحبه نیمه ساخت یافته با 15 نفر از خبرگان این اداره کل و برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در رویکرد نظریه زمینه ای استراوس و کوربین طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. به منظور اعتباربخشی بیشتر به نتایج این پژوهش کیفی که پس از استخراج مفاهیم و مقولات فرعی و اصلی، از روش دلفی برای انجام جرح و تعدیل های لازم استفاده شد. یافته ها لنگرهای شغلی کارکنان این اداره کل، دارای ابعاد؛ شایستگی فنی_کارکردی، صلاحیت مدیریتی، امنیت، خلاقیت، استقلال کاری، ایثار و ازخودگذشتگی، چالش محض و سبک زندگی است. همچنین شرایط علی، عوامل زمینه ای، راهبردها، شرایط مداخله گر و پیامدهای لنگرهای شغلی به روش نظریه داده بنیاد استخراج شدند. نتایج در صورتی که سازمان با تکیه بر عوامل اثرگذار طرح شده در این الگو به لنگرهای شغلی کارکنان خود توجه داشته باشد، سازمانی متمدن خواهد بود که امیدواری سازمانی و ماندگاری منابع انسانی در آن مشهود و کارکنان نیز به بالندگی فردی دست می یابد.

هدف از این تحقیق مقایسه لنگرهای شغلی بین دبیران زن و مرد تربیت بدنی شهرستان تبریز بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده و به شکل میدانی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دبیران تربیت بدنی شهرستان تبریز (334 نفر) بود. نمونه تحقیق شامل 179 نفر از کلیه دبیران تربیت بدنی شهرستان تبریز که بر اساس جدول مورگان و به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسش نامه لنگرهای شغلی (ادگار شاین، 2006) که پس از اعتبار یابی بین آزمودنی ها توزیع شد. نتایج نشان داد وضعیت لنگرهای شغلی دبیران زن و مرد تربیت بدنی شهرستان تبریز متوسط به بالاست (p<0.01). همچنین بین لنگرهای شغلی دبیران زن و مرد تربیت بدنی شهرستان تبریز تفاوت معناداری وجود ندارد (p>0.05).

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر لنگرهای شغلی بر بهره وری دبیران زن و مرد تربیت بدنی شهرستان تبریز بود. روش تحقیق برمبنای هدف از نوع کاربردی و برمبنای روش اجرا توصیفی از نوع تحلیلی بوده و به شکل میدانی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دبیران تربیت بدنی شهرستان تبریز (334 نفر) بود. نمونه تحقیق شامل 179 نفر از کلیه دبیران تربیت بدنی شهرستان تبریز که بر اساس جدول مورگان و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسش نامه های لنگرهای شغلی (ادگارشاین، 2006) و بهره وری (هرسی بلانچارد وگلدسمیت، 1994)که پس از اعتباریابی بین آزمودنی ها توزیع شد. نتایج نشان داد شایستگی مدیریتی دبیران تربیت بدنی شهرستان تبریز بر بهره وری آنان تاثیر مثبت معنی داری دارد. (01/0P<). همچنین شایستگی فنی کارکردی، خودمختاری، امنیت، خلاقیت، خدمت، چالش های محض و سبک زندگی دبیران تربیت بدنی شهرستان تبریز بر بهره وری آنان تاثیری ندارد( 05/0P>).

اهداف: امروزه به دلیل تغییر مدل های مسیر پیشرفت شغلی، سازمان ها نقش مهمی در مدیریت مسیر پیشرفت شغلی ایفا می کنند. کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی، افراد را در دستیابی به اهداف ارزشمند یاری می کند. این مطالعه با هدف بررسی رابطه کارکردهای مختلف مدیریت مسیر پیشرفت شغلی با رضایت از مسیر پیشرفت شغلی در بین کارکنان شاغل در یک واحد نظامی انجام شد.روش ها: مطالعه حاضر توصیفی و به شیوه همبستگی است که در سال 1390 روی 92 نفر از کارکنان یک واحد نظامی که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. مدیریت مسیر پیشرفت شغلی بر اساس مدل کونگ و همکاران و رضایت از مسیر پیشرفت شغلی بر اساس مدل گرینهاوس و همکاران بررسی شد. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 16 و با آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، آزمون T تک نمونه ای، رگرسیون تک متغیره و رگرسیون گام به گام انجام شد.یافته ها: ارتباط مثبت و معنی دار بین تمامی کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی با رضایت از مسیر پیشرفت شغلی وجود داشت (0.05>p). همچنین تاثیر تمامی کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی بر رضایت از مسیر پیشرفت شغلی معنی دار به دست آمد و 86% از واریانس متغیر وابسته را پیش بینی می کردند (0.05>p).نتیجه گیری: کارکردهای مدیریت مسیر پیشرفت شغلی شامل ارزیابی، توسعه و آموزش مسیر پیشرفت شغلی در واحد نظامی مورد مطالعه، تاثیر قوی و مثبتی بر رضایت از مسیر پیشرفت شغلی دارند.

روش و مواد پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیکارشدگان جویای کار بالای دیپلم بود که برای دریافت آموزش و کسب مهارت به مراکز آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران معرفی شدند. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر خوشه ای تصادفی بود. 60 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه 30 نفری شامل یک گروه آزمایشی با رویکرد مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی بود. در ابتدا پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. سپس بر روی گروه آزمایش بسته آموزشی مبتنی بر امید در شش جلسه اجرا شد و در گروه گواه هیچ مداخله ای اجرا نشد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. یافته ها در گروه آزمایش میانگین (انحراف معیار) انطباق پذیری مسیر شغلی از (9/3) 7/70 در پیش آزمون به (6/3) 4/79 در پس آزمون افزایش یافت (001/0>P). همچنین در گروه آزمایش از مولفه های انطباق پذیری مسیر شغلی، میانگین (انحراف معیار) دغدغه از (5/3) 5/32 در پیش آزمون به (1/3) 1/37، میانگین (انحراف معیار) کنترل از (2/1) 3/12 در پیش آزمون به (3/2) 6/15، میانگین (انحراف معیار) کنجکاوی از (3/1) 1/13 در پیش آزمون به (3/1) 5/17، میانگین (انحراف معیار) اعتماد از (6/1) 7/12 در پیش آزمون به (1/2) 4/16 در پس آزمون افزایش یافت (001/0>P). در گروه گواه نمرات پیش آزمون و پس آزمون تفاوتی نداشت. نتیجه گیری مطالعه نشان داد مشاوره مسیر شغلی مبتنی موجب افزایش انطباق پذیری مسیر شغلی و خرده مقیاس های آن شامل میزان دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد شد.